De manier van begraven in de prehistorie hangt samen met de leefcultuur uit die tijd. De hunebedden stammen uit de Jonge Steentijd met de Trechterbekercultuur (ca.4400-1700 v. Chr.), de grafheuvels en urnenvelden uit het Neolithicum en/of de Bronstijd (1700-700 v. Chr.) en de IJzertijd (700-0 v. Chr.). In de grafheuvels (Rijksmonument 45013) werden zowel urnen als overledenen (inhumaties) geplaatst. Crematies waren gebruikelijk tijdens de eerste helft van de klokbekercultuur (2400-1900 v.Chr.). Vooral de bijgiften hebben veel kunnen vertellen over de leefwijze en de dodencultuur van onze voorouders: touw versierd aardewerk, stenen bijlen en vuurstenen pijlpunten werden bij opgravingen aangetroffen.
Bij de derde afslag (na het begin van het bos) links af bij een v-sprong en een afsluitbalk. Na het bereiken van het weiland rechtsaf. Achter de picknickbank ligt de (niet zichtbare) veekraal.
